Κατ’ αρχάς να υπενθυμίσουμε ότι με τον όρο κτιριακό κέλυφος εννοούμε το “μανδύα”, που περιβάλλει τον φέροντα οργανισμό ή το βασικό σκελετό ενός κτιρίου. Δηλαδή, τις θύρες, τα παράθυρα, τα υαλοπετάσματα, τους υαλοπίνακες εν γένει, εξώφυλλα, σκιάδια, αλλά και τα αδιαφανή δομικά στοιχεία (τοίχους, επιφάνειες από εμφανές ή επιχρισμένο σκυρόδεμα, επιφάνειες από ξηρά δόμηση, σκεπές, σκέπαστρα κλπ).
Μέσω του κελύφους αυτού επιτελούνται ενεργειακές ανταλλαγές μεταξύ του εσωτερικού του κτιρίου και του περιβάλλοντος (μεταφορά θερμικών φορτίων προς το περιβάλλον το χειμώνα και εισροή θερμικών φορτίων από το περιβάλλον το καλοκαίρι). Η εξοικονόμηση ενέργειας προκύπτει, κυρίως, από την ελαχιστοποίηση των ανωτέρω ενεργειακών ανταλλαγών. Απαιτείται προς τούτο, προσεκτική επιλογή των δομικών στοιχείων του κελύφους και εφαρμογή αυτών σύμφωνα με προδιαγραφές, τόσον στις διαφανείς επιφάνειες (θύρες, παράθυρα, υαλοπετάσματα, υαλοπίνακες, εξώφυλλα, σκιάδια, κλπ) όσο και στα αδιαφανή (τοίχοι, εμφανές ή επιχρισμένο σκυρόδεμα, επιφάνειες από ξηρά δόμηση, σκεπές, σκέπαστρα κλπ.
Σημαντικά δομικά στοιχεία με τα οποία μπορεί να επιτευχθεί εξοικονόμηση ενέργειας είναι:
Πρέπει να υπογραμμισθεί έντονα η σημασία της ορθής επιλογής, του προσεκτικού σχεδιασμού εφαρμογής και συναρμογής των ανωτέρω διαφορετικών δομικών στοιχείων, κάτω από την επίβλεψη έμπειρου Μηχανικού.